Ef marka má ungmenni íslands...

... þá mun atvinnulífið vera hér einstaklega fábrotið eftir nokkur ár. Fólk mun eingöngu starfa við störf þar sem að laun eru há, og vænta má að þau haldist há þrátt fyrir geysilegt offramboð af menntuðu fólki í þeim störfum.

En við erum að tala um 15 ára unglinga. Hvað hugsar fólk sem lokið hefur framhaldsskóla og er komið í háskólanna? Ég hef lengi tekið eftir þeirri tilhneygingu að til sé einhver tískugrein fyrir hvert 5-10 ára tímabil. Núna er tískufagið verkfræði. Öll fræði eru fræðum æðri sé orðinu 'verk' skeytt þar framan við, eða svo mætti halda af umræðunni. Er nú orðið svo ástandið í Háskóla Íslands að ekki er þverfótandi fyrir verkfræðinemum, og Háskólinn í Reykjavík er búið að finna út að það er hægt að skeyta "verkfræði" á eftir orðunum "heilbrigðis" og "fjármála" með alveg hreint ljómandi árangri.

Þar á undan var það tölvunarfræði sem þótti svo dásamleg. Sjálfur var ég sannfærður um ágæti þess að vera tölvunarfræðingur þegar ég var 15 ára, þó svo að ég sé nokkuð viss um að ég hafi skáldað upp eitthvað öllu hátíðlegara í þessari könnun þegar ég tók hana. Sem betur fer sprakk internetbólan, sem markaði enda þeirrar tískubylgju.

Á undan því var viðskiptafræði. Ég man er bróðir minn ætlaði í slíkt. Hann sá sem betur fer að sér. Á undan því held ég að lögfræði hafi verið í tísku. Svo gengur þetta alltsaman hring eftir hring.

En nú hafa nokkrir vaskir menn talað mikið um þetta mál. Ein áhugaverðasta staðreyndin sem rætt er oft um er það hvernig menntakerfið er algjörlega hannað til þess að sinna þörfum iðnbyltingarinnar -- að mismunandi störf eru gefið mismunandi vægi, að sum eru hærra metin en önnur, þrátt fyrir þá augljósu staðreynd hve nauðsynlegt er að heilbrigt jafnvægi haldist á öllum svona hlutum. Sköpunargleði er umsvifalaust bæld í þágu samhugs. Tilgangur starfsfræðslu í grunnskólum er að miklu leyti að vekja athygli á þessarri staðreynd, en eins og sést á þessarri könnun hefur það ekki skilað sér.

Krakkar virðast haldnir glæstum vonum um framtíð þar sem að allir geta verið læknar, sálfræðingar, verkfræðingar og arkitektar, og við sem höfum fullorðnast ögn meira erum sek um að ala í þeim þessa draumóra um að allir geti unnið einhæf störf og þegið hminhá laun, og við erum sek um að  bæla þá sköpunargleði sem í börnunum býr.

En er nokkuð að marka okkur? 

10% landsmanna læknar árið 2030?